Ο Ευρωβουλευτής της Ελληνικής Λύσης και της ομάδας του ECR, Εμμανουήλ Φράγκος Φραγκούλης κατέθεσε ερώτηση στην Ευρωπϊκή Επιτροπή, καταγγέλλοντας τους πλειστηριασμούς κατοικιών και μαγαζιών Ελλήνων ιδιοκτητών.

Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής επισημαίνει την εκτόξευση του ιδιωτικού χρέους στην Ελλάδα στα 371 δις ευρώ και τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχονται μικρές επιχειρήσεις και νοικοκυριά από τα fundsκαι τις εισπρακτικές. Σημειώνει, δε, ότι η απαράδεκτη συμπεριφορά τους ενδεχομένως συγκρούεται με τις προβλέψεις των Ευρωπαϊκών Κανονισμών 2014/17/ΕΕ και  2019/1023, που οφείλει να εφαρμόζει η Ελλάδα, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «η μεταβίβαση των δικαιωμάτων των πιστωτών σταfunds να μην αποδυναμώνει το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών.»

Ο κ. Φράγκος καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρέμβει για να μπλοκάρει άμεσα τους πλειστηριασμούς εφόσον συμφωνεί ότι η Ελλάδα δεν εφαρμόζει τη δέουσα νομοθεσία για την προστασία των Ελλήνων δανειοληπτών.


 

Θέµα: Υπερβολικοί πλειστηριασμοί στην Ελλάδα

 

Πλήθος καταγγελιών για αθέμιτες κερδοσκοπικές πρακτικές/εξαπάτηση κλονίζουν το αίσθημα δικαίου του Έλληνα δανειολήπτη.

Το εύρος των πλειστηριασμών αποδεικνύει σαφώς τη σαθρότητα του νομικού πλαισίου, επιβάλλοντας να ληφθούν εκτατά μέτρα ελέγχου αντιμετώπισης τους.

 

Κατόπιν της διόγκωσης του ιδιωτικού χρέους στα €371 δισ., με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές να διαμορφώνονται στα €224 δισ., πολλές μικρές επιχειρήσεις και νοικοκυριά δέχονται ασφυκτικές πιέσεις.

Καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, με εξαιρετικά υψηλά επιτόκια ελαχιστοποιούν τις προοπτικές βιωσιμότητας και αποπληρωμής.

 

Βάσει της Οδηγίας 2014/17/ΕΕ,[1]επιβάλλεται να υπάρχουν διασφαλίσεις, για τη δίκαιη μεταχείριση των δανειοληπτών, απαιτώντας η μεταβίβαση των δικαιωμάτων των πιστωτών στα funds να μην αποδυναμώνει το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών.[2]

Τα κράτη μέλη οφείλουν να θεσπίσουν λειτουργικά μέτραπροστασίας των οφειλετών ενυπόθηκων δανείων σε περίπτωση καθυστερούμενων οφειλών και κατασχέσεων.[3] Συγκεκριμένα, πρέπει να εφαρμόζονται πολιτικές πίεσης στους πιστωτικούς φορείς, ώστε να προβλέπουν εύλογη περίοδο χάριτος προτού κινήσουν διαδικασίες κατάσχεσης.

 

Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

 

1) Εφόσον διαπιστώνει το πρόβλημα των υπερβολικών πλειστηριασμών, ποια μέτρα θεωρεί ότι πρέπει να εφαρμόσει η Ελλάδα για να το αντιμετωπίσει άμεσα και αποτελεσματικά;

 

2) Εφόσον δε θεωρεί ότι οι Οδηγίες 2014/17/ΕΕ και 2019/1023[4](Νόμος 4738/2020) εφαρμόζονται αποτελεσματικά, σε τι προσαρμογές οφείλει να προβεί η Ελλάδα;

[1]Άρθρο 28 της οδηγίας για την ενυπόθηκη πίστη (Οδηγία 2014/17/ΕΕ· ΕΕ L 60 της 28.2.2014, σ. 34), όπως τροποποιήθηκε πρόσφατα με την οδηγία για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (οδηγία (ΕΕ) 2021/2167· ΕΕ C 438 της 8.12.2021, σ. 1.

[2]Άρθρα 10-12 της οδηγίας για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια [οδηγία (ΕΕ) 2021/2167· ΕΕ L 438 της 8.12.2021, σ. 1].

[3] Άρθρο 28 της οδηγίας 2014/17/ΕΕ, https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?

[4]Οδηγία (ΕΕ) 2019/1023 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, περί πλαισίου για την προληπτική αναδιάρθρωση, την απαλλαγή από τα χρέη και τις ανικανότητες ή την έκπτωση οφειλετών, καθώς και περί μέτρων βελτίωσης των διαδικασιών αυτών, και για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2017/1132 (οδηγία για την αναδιάρθρωση και την αφερεγγυότητα) (ΕΕ L 172 της 26.6.2019, σ. 18).