Του Μακρυγιάννη Στέφανου
Δασκάλου του 13ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής
Προέδρου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Ροδόπης «Οι Τρεις Ιεράρχες»
Υποψήφιου διδάκτορα του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας ΔΠΘ
Δήλωση για την 25 Μαρτίου
Άρθρον 35. Δίκαια του Ανθρώπου. Ρήγας Φεραίος
Εάν η διοίκηση βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμνει ο λαός, ή κάθε μέρος του, επανάσταση, ν’ αρπάξει τ’ άρματα και να τιμωρήσει τους τυράννους, είναι το πλέον ιερόν απ’ όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητο απ’ όλα τα χρέη του”.
Όλη η κοινωνία θα γιορτάσει φέτος την επέτειο της επανάστασης του 1821 στον απόηχο των μεγάλων διαδηλώσεων για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη και ενώ συνεχίζονται οι αποκαλύψεις, πυκνώνουν οι εργατικοί αγώνες και αντίστοιχα εντείνεται ο κυβερνητικός αυταρχισμός.
Εκατομμύρια λαού βγήκαν στο δρόμο το προηγούμενο διάστημα απαιτώντας οξυγόνο για τις ζωές όλων και δικαιοσύνη. Εκατομμύρια άνθρωποι οργίστηκαν για τις χαμένες ζωές και τη συγκάλυψη, συνειδητοποίησαν τις αιτίες και πολιτικές που προκάλεσαν το έγκλημα, συνέδεσαν -έστω πρωτόλεια- το έγκλημα με όλο το ζόφο που πνίγει τις ζωές μας. Γιατί η διάλυση των δημόσιων μεταφορών και συγκοινωνιών είναι μια όψη μόνο της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ που εμπορευματοποιεί δημόσια υγεία και παιδεία, γεννά και επιτρέπει την ακρίβεια για την εξασφάλιση κερδών των λίγων, αναπαράγει έναν εσμό στελεχών, παραγόντων και επιχειρηματιών που καταπιέζουν αυθαιρετούν και κυρίως νέμονται τον πλούτο που όλοι παράγουμε.
Και το 1821 σε άλλες συνθήκες ο αγωνιζόμενος λαός ξεσηκώθηκε επίσης για οξυγόνο και δικαιοσύνη. Ενάντια στην τυραννία της εποχής (όχι ο Σουλτάνος μόνο αλλά όλο το πλέγμα της Οθωμανικής εξουσίας μαζί και οι φοροεισπράκτορες «πατριώτες» κοτζαμπάσηδες) που έκλεβε τον πλούτο για να ζει στη χλιδή, αυθαιρετούσε και κατέστειλε για να διατηρείται στην εξουσία.
Ο λαός αρνήθηκε να ναι ραγιάς, αρνήθηκε να έχει το κεφάλι σκυμμένο, περιφρόνησε τις διεθνείς «συγκυρίες», αψήφησε τις προσταγές του Φαναρίου για υποταγή, διεκδίκησε αξιοπρεπή ζωή και λευτεριά όπως την εννοούσε τότε: Λευτεριά να μη του λεηλατούν το βιός, λευτεριά να μητον σέρνουν για αγγαρείες ή στα κάτεργα, λευτεριά να μη δίνει ομήρους τα παιδιά του στον μπέη, λευτεριά ζει χωρίς μπαχτσίσι στον κάθε αξιωματούχο, λευτεριά να αυτοδιευθύνεται, να μιλά και να ελέγχει την εξουσία που θα έχει ο ίδιος ο λαός κερδίσει.
Οι λαϊκές επιδιώξεις αποτυπώθηκαν στα προ – επαναστατικά κείμενα της εποχής αλλά η πραγμάτωση τους παραμένει επίδικο ακόμα και σήμερα. Με κριτήριο και στόχο τα «δίκαια του ανθρώπου» του Ρήγα Φεραίου που υπάρχουν ως κείμενο σε όλα τα σχολεία οφείλουμε κανονικά και σήμερα να επαναστατήσουμε.
Πριν λίγες μέρες οι εκπαιδευτικοί με την τεράστια συμμετοχή μας στην απεργία της 28ής Φεβρουαρίου διδάξαμε τα παιδιά και στο δρόμο. Τη λευτεριά, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία, την αξιοπρεπή ζωή, το οξυγόνο δε μας τα χάρισαν ποτέ, πάντα τα κατακτούμε με τους αγώνες μας με και για την κοινωνική πλειοψηφία και αυτό είναι το μήνυμα της επετείου του 1821.
