Με μεγάλη επιτυχία και τη μαζικότερη συμμετοχή της τελευταίας δεκαετίας πραγματοποιήθηκε το 50ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στην Κομοτηνή, στον χώρο της Παλιάς Νομικής το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου.
Ο χώρος του Φεστιβάλ στολίστηκε από νωρίς με το μεράκι των μελών και των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για να υποδεχτεί όλους όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΚΝΕ. Η αντοχή και η φρεσκάδα του Φεστιβάλ άλλωστε παρά τον μισό αιώνα ζωής του βρίσκονται βαθιά ριζωμένα στις επαναστατικές ιδέες και θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την κοινωνία που της πραγματικής ελευθερίας, της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, της ειρήνης ανάμεσα στους λαούς, τον Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό.
Η βραδιά ξεκίνησε με το μουσικό αφιέρωμα που προετοίμασαν φοιτητές του ΔΠΘ με τίτλο «Τραγούδια που συνδέθηκαν με την 50χρονη πορεία του Φεστιβάλ» κάνοντας μία ιστορική αναδρομή μέσα σε αυτά τα 50 χρόνια ζωής του Φεστιβάλ και τους σπουδαίους καλλιτέχνες που πέρασαν με τα τραγούδια τους από τις σκηνές του.
Ακολούθησε η Κεντρική πολιτική ομιλία από τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Αρχικά έγινε απ’ τον ομιλητή μια αναδρομή στα 50 χρόνια πορείας του Φεστιβάλ. Παρακάτω συνέχισε:
«…. Φυσικά υπήρξαν δύσκολα χρόνια, τα χρόνια των αντεπαναστατικών ανατροπών και της κρίσης του Κόμματος, αλλά και σε αυτά τα χρόνια στο 1991 μιλώντας, το φεστιβάλ της ΚΝΕ που έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα κόντρα στις δυσκολίες σηματοδότησε την ανασυγκρότηση, την ανασύνταξη, δείχνοντας με αυτήν τη δυναμική το δύσκολο δρόμο που διανύσαμε, κατορθώνοντας όμως πολύ γρήγορα να έχουμε ένα θεσμό που ξανά ακουμπάει, εμπνέει κινητοποιεί τους νέους και τις νέες στον αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Ένα θεσμό που συνομιλεί με τους ανθρώπους του πολιτισμού δημιουργώντας μια μοναδική προνομιακή σχέση με ότι καλύτερο υπάρχει στις τέχνες και στην πολιτιστική δημιουργία. Ένα θεσμό που τιμάει και θυμάται την ιστορία του με περηφάνια, όχι μουσειακά μα σαν μια πορεία ιδεολογικής πολιτικής πολιτιστικής πρωτοπορίας.
Με αυτά τα υλικά είναι σίγουρο ότι η 50χρονη διαδρομή θα συνεχιστεί και είναι σίγουρο ότι τα επόμενα φεστιβάλ θα είναι ακόμα καλύτερα πιο μαζικά πιο ικανά να συνομιλούν, να συνεγείρουν τη λογική και το συναίσθημα σε μεγάλα σε πλειοψηφικά τμήματα της νεολαίας γιατί σήμερα βρισκόμαστε, αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, σε μία πολιτική συγκυρία που το Κόμμα μας με την πολιτική του, με την ιδεολογία του με την πρόταση εξουσίας και με την πρωτοπόρα μαχητική του στάση έχει δημιουργήσει μηνύματα καλά!
Είναι οι χιλιάδες νέοι οι εργαζόμενοι ο λαϊκός κόσμος που διευρύνει έναν ορατό και με δυναμική ρεύμα που αμφισβητεί την κυρίαρχη πολιτική, την οικονομία του κεφαλαίου, την Ευρωπαϊκή Ένωση του πολέμου και των λομπιστών, το ΝΑΤΟ που από τη Σούδα ως την Αλεξανδρούπολη εμπλέκει τη χώρα μας με αποφάσεις των κυβερνήσεων στο μακελειό που κάνουν οι ιμπεριαλιστές. Είναι ένα ρεύμα ορατό, διακριτό, που δυναμώνει, που αποτυπώνεται και με τις συνεχόμενες εκλογικές ενισχύσεις του ΚΚΕ, ενός κόσμου που συμπορεύεται με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Ταυτόχρονα όμως οι κεραίες μας βλέπουν και ένα σημαντικό κομμάτι του λαού και της νεολαίας που αποστασιοποιείται, που απογοητευμένο από προηγούμενες πολιτικές του επιλογές, ιδιαίτερα μιλώντας για το ΣΥΡΙΖΑ, κάνει πέρα, κάνει στην άκρη. Βλέπει με απαξίωση αυτό το πολιτικό σύστημα, αυτό το σκηνικό, αλλά δεν παίρνει απόφαση να παλέψει, να αγωνιστεί, να διεκδικήσει. Και σε αυτό τον κόσμο απευθυνόμαστε. Γιατί θεωρούμε ότι εκφράζει έντονα μια απαξίωση, μία δυσαρέσκεια απέναντι στις κυβερνήσεις, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απέναντι σε ένα αστικό πολιτικό σύστημα που εναλλάσσει κυβερνήτες και πρωθυπουργούς, μένοντας τα πράγματα ίδια, που δεν συγκρούεται για τα πραγματικά προβλήματα, αλλά συγκρούεται μία για τον Κασσελάκη και για τον Μητσοτάκη ή μία για τον Ανδρουλάκη ή και τον δήμαρχο της Αθήνας, που θέλει να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Είναι φυσικά υποκριτικό η άρχουσα τάξη, οι εφημερίδες της, ο τύπος της, να κλαίει για αυτήν την αποστασιοποίηση, να μιλάει για κόσμο που απέχει και το κάνουν αυτοί που λοιδορούν, που συκοφαντούν που θάβουν κυριολεκτικά απ’ τα μέσα τους το κίνημα τους αγώνες, τις διεκδικήσεις τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου που κόσμος διεκδικεί και παλεύει. Εμείς θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε και αυτός ο κόσμος, ιδιαίτερα οι νέοι που λένε ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν, να επιλέξουν το δρόμο που αλλάζει τα πράγματα, το δρόμο της συμμετοχής στο σωματείο, στο σύλλογο, το δρόμο της διεκδίκησης και του αγώνα. Γιατί απέναντί μας έχουμε μία αδίστακτη κυβέρνηση που υλοποιεί μία άγρια ταξική πολιτική. Και φαίνεται ότι πλέον μεγάλο κομμάτι του λαού μας, εκφράζει την αντίθεσή του σε αυτή την πολιτική και αυτό δεν κρύβεται πλέον από τις παραστάσεις που έδωσε ο Μητσοτάκης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ή από τον περιφερόμενο Γεωργιάδη από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να μας πει ότι τα πράγματα στο ΕΣΥ είναι πολύ καλά και πρέπει να τους ευχαριστούν οι γιατροί και νοσοκομειακοί γιατί τους δίνουν ένα μεροκάματο.
Δεν κουκουλώνεται αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι ο βραχνάς της ακρίβειας και οι αιτίες που την προκαλούν, η απελευθέρωση των αγορών, η κερδοφορία των ομίλων, οι μισθοί και οι συντάξεις που τελειώνουν στα μέσα του μήνα. Δεν κρύβεται η άγρια φορολογία για να θεριεύουν τα ματωμένα πλεονάσματα που είναι σε πλήρη ισχύ από την αρχή αυτής της χρονιάς σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα.
Μεγαλώνει η συμμετοχή της χώρας μας στο μακελειό του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον Πούτιν στην Ουκρανία. Μπροστά μας βρίσκονται ακόμα και προοπτικές για προληπτικό πυρηνικό πλήγμα της Ρωσίας σε Νατοϊκές βάσεις εάν δώσουν τη δυνατότητα στους Ουκρανούς να χτυπήσουν με πυραύλους στην ενδοχώρα της Ρωσίας. Μπροστά μας είναι σε εξέλιξη η γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα, πλέον και στη Δυτική Όχθη, ενώ είναι προ των πυλών ανάφλεξη και στον Λίβανο.
Το πολιτικό σύστημα των αστών, όλων των άλλων κομμάτων στηρίζουν το αντιδραστικό καθεστώς Ζελένσκι, τα 80 δισεκατομμύρια και ακόμα 50 δισεκατομμύρια που θα του δώσουν για να πολεμάει τους Ρώσους δια αντιπροσώπων. Και αυτά τα λεφτά τα πληρώνει ο ελληνικός λαός, τα πληρώνουν οι ευρωπαϊκοί λαοί, μιλάνε ακόμα και για αποστολή στρατευμάτων. Μαζί στηρίζουν την «αυτοάμυνα» του Ισραήλ, του κράτους δολοφόνου, που εδώ και 10 μήνες έχει δολοφονήσει πάνω από 42.000 παλαιστίνιους, γυναίκες, άμαχους, παιδιά. Μαζί ‘στείλαν με τις ευλογίες τις φρεγάτες στην Ερυθρά που κοστίζουν εκατομμύρια τα οποία τα πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Απέναντι στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, απέναντι σε αυτήν την κυβέρνηση η οποία υλοποιεί αυτή την πολιτική, αλλά της κόπηκε στις εκλογές η φόρα και αλαζονεία, βρίσκεται το ΚΚΕ! Και αυτό αναγνωρίζεται σήμερα από ευρύτερες λαϊκές-νεανικές δυνάμεις. Βλέπουν ότι είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που στέκεται στο δρόμο του αγώνα και στη βουλή απέναντι στο Μητσοτάκη, όταν οι άλλοι μαζί ψηφίζουν αντιδραστικούς νόμους, μαζί ενσωματώνουν οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί στηρίζουν την ΝΑΤΟική σφαγή στην Ουκρανία και στην Παλαιστίνη.
Εμείς βρεθήκαμε μαζί με τον αγωνιζόμενο λαό σε απεργίες, διαδηλώσεις, στις καταλήψεις των φοιτητών, στα μπλόκα των αγροτών, στη μαχητική αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης. Αντιμετωπίσαμε νόμους, φρενάραμε νομοσχέδια, οδηγήσαμε τη κυβέρνηση σε ήττες που της κόστισαν και εκλογικά. Έχουμε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς από νόμους που ψήφισαν και παλεύουμε να μην εφαρμοστούν ή νομίζει η κυβέρνηση ότι θα είναι εύκολο να περάσει στα πανεπιστήμια μια σειρά νόμους που έχει ψηφίσει ή να ανοίξει εύκολα τα ιδιωτικά παραμάγαζα για τα οποία αντέδρασε το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, με μπροστάρηδες τους φοιτητές την προηγούμενη περίοδο.
Ποιος θα σταθεί αλήθεια απέναντι στη κυβέρνηση του Μητσοτάκη, η αμαρτωλή, η άρρωστη σοσιαλδημοκρατία σε όλες τις εκδοχές, από το ΠΑΣΟΚ. Από το κόμμα πρώην Κασσελάκη, νυν δε ξέρουμε ποιος θα ναι ή από το κόμμα που έφτιαξαν οι υπουργοί του Τσίπρα και πήραν στις εκλογές ούτε 2,5%;; Βλέπουμε καθημερινά ένα σήριαλ σε αυτά τα κόμματα, που στη βάση της συμφωνίας τους με την κυρίαρχη πολιτική εκφράζουν με τον πιο καθαρό τρόπο, ο οποίος δημιουργεί και μια αποστροφή στο κόσμο, εκφράζουν την κρίση πολιτικής, στρατηγικής, οργάνωσης που βρίσκεται η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα σε όλες τις εκδοχές. Κρίση που βασίζεται στη ταύτισή τους με το κεφάλαιο, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
Λένε, ιδιαίτερα μιλώντας προς τη νεολαία, μεγάλα λόγια για την πρόοδο, για την δημοκρατία, την συμμετοχή, για σύγχρονες αντιλήψεις και τα λένε αυτά κόμματα που έχουν αρχηγούς ηγεμόνες, έχουν μέλη ακόλουθους στο διαδίκτυο, με συμμετοχή στο τι θέση θα πάρουν το κόμμα τους μέσα από τυποποιημένες αναρτήσεις στο insta και στο TikTok, ψηφίζοντας με like. Aυτό είναι το σύγχρονο, αυτό είναι το προοδευτικό πρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας. Πάνω από 15 υποψήφιους αρχηγούς μετράμε στο ΠΑΣΟΚ και στο ΣΥΡΙΖΑ, που με δυο ευρώ ψηφίζεις και βγάζεις αρχηγό. Αυτή είναι η κατάσταση και αυτή η κατάσταση κρύβει και κάτι άλλο, την ανησυχία που έχει το σύστημα στην Ελλάδα για να φτιάξει έναν αντίπαλο του φθαρμένου πλέον, σιγά σιγά, Μητσοτάκη. Να στήσει ξανά δηλαδή ένα έργο εναλλαγής, εγκλωβίζοντας τις λαϊκές διαθέσεις για πολιτική αλλαγή εντός των τοίχων της καπιταλιστικής οικονομίας, εντός των ληστρικών ενώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Η καρδιά όμως του πολιτικού προβλήματος φίλοι και σύντροφοι, είναι ότι απέναντι μας έχουμε ένα κράτος ταξικό, εγκληματικό, αδιάφορο ακόμα και για την ανθρώπινη ζωή, ένα κράτος που διαπράττει εγκλήματα.
57 νεκροί στα Τέμπη, καμένοι στο Μάτι, πνιγμένοι από τις πλημμύρες. Κάθε 3 μέρες ένας νεκρός εργάτης στον αγώνα για το μεροκάματο. Μιλάνε για πράσινη ανάπτυξη, μιλάνε για δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης και ταυτόχρονα καταστρέφεται βίαια το περιβάλλον στη πατρίδα μας. Εδώ δε προλαβαίνουν να σβήσουν μια φωτιά που έφτασε στο κέντρο της Αθήνας, να πνίγεται κόσμος στο κέντρο της Αθήνας, γιατί αυτά δε συμβαίνουν μόνο στην επαρχία, αλλά συμβαίνουν και στο ίδιο το κέντρο του αστικού κράτους. Και πόσα άλλα ακόμα θα δούμε και θα ζήσουμε ακόμα, για να αποδειχθεί ότι αυτό το κράτος είναι των καπιταλιστών, είναι το κράτος που έχει κριτήριο του το κέρδος του κεφαλαίου, που για κέρδος του κεφαλαίου θυσιάζει και τις ανθρώπινες ζωές.
Αυτό το κράτος θέλουν να κυβερνήσουν ή συγκυβερνούν άλλες φορές ή εναλλάσσονται στη κυβέρνηση του και μιλάνε μαζί όλοι για επενδύσεις, για επιχειρήσεις, για κέρδη, για ανταγωνισμό. Δηλαδή για ανεργία, για φτηνά μεροκάματα, για δουλειά χωρίς δικαιώματα, για υγεία και παιδεία που αντιμετωπίζονται ως κόστος, ενώ γίνονται γολγοθάς και όνειρο απατηλό οι διακοπές και η ξεκούραση για την πλειοψηφία του λαού μας. Απέναντι μας έχουμε ένα κράτος που η προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας από τις φυσικές καταστροφές είναι κόστος, γιατί δε φέρνουν κέρδη τα έργα για την αντιμετώπιση των πλημμυρών, των σεισμών, την προστασία των δασών ή για την προστασία των περιουσιών του λαού. Ακόμα περιμένουν να αποκατασταθούν σεισμοπαθείς, πλημμυροπαθείς, πυρόπληκτοι, ακόμα να δικαστούν οι πολιτικοί και οι φυσικοί αυτουργοί εγκλημάτων. Έχουμε ένα κράτος που εγκαταλείπει κακοποιημένα παιδιά σε ΜΚΟ, που παραδίδει την όποια κοινωνική πολιτική σε φιλεύσπλαχνους και ΜΚάδες,. Που παρακολουθεί τις κακοποιήσεις γυναικών με απάθεια, που πλειστηριάζει σπίτια φτωχόκοσμου και ταυτόχρονα χτίζει μια πόλη για πλούσιους στο Ελληνικό με 3.000 διαμερίσματα τα οποία κοστίζουν 8.000€ το τετραγωνικό. Και αυτά τα 3.000 διαμερίσματα έχουν όλα πουληθεί! Για τέτοιο πλούτο μιλάμε που πάει χέρι-χέρι με τη φτώχεια, με την ανέχεια, με την ένδεια. Αυτό το κράτος θέλουν να διαχειριστούν τα αστικά κόμματα μαζί με τα επιχειρηματικά σχέδια που τους στηρίζουν ή επιλέγουν τον έναν η τον άλλον κυβερνήτη.
Εμείς φίλοι και σύντροφοι, έχουμε ακλόνητη πίστη ότι ο λαός μας μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στο δρόμο της σύγκρουσης με το αστικό κράτος της εκμετάλλευσης. Αδιέξοδα δεν υπάρχουν όταν ο λαός θέλει και μπορεί. Με το ΚΚΕ στον αγώνα μπορούμε να νικήσουμε, ο λαός με την εργατική τάξη μπροστά μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να διεκδικήσει το πλούτο που παράγεται σε αυτή τη χώρα κάνοντας ιδιοκτησία της κοινωνίας τα μέσα που τον παράγουν. Να οργανώσει τη οικονομία με στόχο την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι το κέρδος του κάθε καπιταλιστή. Να σχεδιάσει την παραγωγή πανεθνικά, περιφερειακά αξιοποιώντας τον πλούτο που έχει η πατρίδα μας για διατροφική, ενεργειακή αυτάρκεια με ισότιμες διακρατικές σχέσεις, αξιοποιώντας στο έπακρο τις αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, δημιουργώντας καθολικά δημόσια δωρεάν συστήματα για την παιδεία, για την υγεία, για την ασφάλιση, για την προστασία της τρίτης ηλικίας και όλων των αδυνάτων, για διακοπές και πολιτισμό.
Ο Σοσιαλισμός είναι η επίκαιρη απάντηση, είναι η πολιτική διέξοδος για το ριζοσπαστικό τμήμα της κοινωνίας σήμερα. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο, κάποιο σκαλοπάτι, κάτι μίνιμουμ το οποίο μπορούμε να ακολουθήσουμε.
Σε αυτό τον δρόμο βαδίζει το ΚΚΕ επιδιώκοντας να πρωταγωνιστεί στους σημερινούς αγώνες για την αυριανή ανατροπή. Αυτό σηματοδότησε η εργατική διαδήλωση χιλιάδων στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, τα δεκάδες αγωνιστικά σκιρτήματα στους χώρους δουλειάς, από τους διανομείς ως τη ΛΑΡΚΟ και τον αγώνα που κάνουν για να ζήσουν τις οικογένειές τους, από του αγώνες στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, αλλά και σε κάθε εργασιακό χώρο διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς με συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Διεκδικώντας ωράριο, μέτρα υγιεινής και ασφαλείας, μέτρα προστασίας από τις απολύσεις. Αυτό δείχνει ο αγώνας που γίνεται σε κάθε σχολείο σε όλη τη χώρα ενάντια στις συγχωνεύσεις τμημάτων, ενάντια δηλαδή στο πάστωμα των μαθητών σε 25άρια και 27άρια τμήματα για να εξοικονομήσουν εκπαιδευτικούς, ετοιμάζοντας φυσικά και το εθνικό απολυτήριο, κάνοντας ακόμα πιο φροντιστήριο το σχολείο, ακόμα πιο πανάκριβη την δημόσια κατά τα αλλά παιδεία και ετοιμάζοντας φυσικά με το Εθνικό απολυτήριο και την ελάχιστη βάση εισαγωγής, νέα πελατεία για τα ιδιωτικά κολέγια και τα πανεπιστήμια που θέλουν να ανοίξουν.
Αυτός ο δρόμος ανοίγει με τη διεκδίκηση της φοιτητικής στέγης που οργανώνουν οι φοιτητικοί σύλλογοι, αλλά και τις διεκδικήσεις τους για να φρενάρουν κάθε μέτρο αντιδραστικό που προβλέπουν νόμοι που έχουν ψηφίσει, και αφορούν από διαγραφές φοιτητών, μέχρι συντμήσεις τμημάτων. Αυτόν τον δρόμο δείχνουν οι απεργίες που ετοιμάζονται στους εκπαιδευτικούς, στα νοσοκομεία, σε κλάδους παραγωγής αλλά και οι διεκδικήσεις για αποζημιώσεις στο 100% των κατεστραμμένων περιουσιών. Αυτό το δρόμο, το διεθνιστικό, δείχνει η μαχητική αλληλεγγύη που πρέπει να συνεχιστεί και να μεγαλώσει για το Παλαιστινιακό λαό, καταδικάζοντας το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Απαιτώντας να σταματήσει η στήριξη της γενοκτονίας των παλαιστίνιων από την Ελληνική Κυβέρνηση και από τους «ναι μεν αλλάδες» των άλλων κομμάτων.
Αυτό το δρόμο δείχνει το δίχτυ προστασίας που απλώνουμε σε όλη την Ελλάδα για να εκφραστεί μαχητικά η αλληλεγγύη και να αποτραπούν πλειστηριασμοί, κατασχέσεις πρώτης κατοικίας συμπολιτών μας σε όλη τη χώρα. Σε αυτούς τους αγώνες, στο δρόμο της σύγκρουσης έχουν θέσει όλοι και όλες, όσοι και όσες θέλουν να υποστεί νέα πλήγματα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Όσοι βασίζοντας στους δρόμους του αγώνα, βάζοντας στο στόχαστρο το πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Όσοι δεν εκτονώνονται αναζητώντας μια δήθεν λύση, σε μια απλή κυβερνητική εναλλαγή, για να δούμε ξανά τα ίδια και τα ίδια.
Υπάρχει πραγματική, ρεαλιστική ελπίδα. Σήμερα, τώρα, στο δρόμο της ενίσχυσης ενός ισχυρού λαϊκού εργατικού κινήματος, με πανελλαδική εμβέλεια, αλλάζοντας τους συσχετισμούς στα συνδικάτα, με πλαίσια πάλης δουλεμένα σε κάθε χώρο, με στόχους και αιτήματα που απαντούν στα κυβερνητικά μέτρα και νομοσχέδια από θέσεις του τι αντέχει η δίκη μας ζωή και όχι τι αντέχει η οικονομία των καπιταλιστών. Το ΚΚΕ παίρνει την ευθύνη του δυναμώνοντας την λαϊκή αντιπολίτευση να ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής, με το λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων για τη δίκη του διακυβέρνηση για τη δίκη του εξουσία. Με αυτόν τον τρόπο γράφουμε το μέλλον, γράφουμε νέες σελίδες ιστορίας στις γραμμές του επαναστατικού κινήματος, σελίδες οι οποίες σίγουρα θα εκφραστούν και στα επόμενα φεστιβάλ.
Γεια σας!»
Η βραδιά συνεχίστηκε αμέσως μετά την πολιτική ομιλία, με κέφι και ενθουσιασμό από το μεγάλο παραδοσιακό γλέντι των «Γκιντίκι», όπου μικροί και μεγάλοι ξεσηκώθηκαν για να χορέψουν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες!
Το ενδιαφέρον πολλών νέων προκάλεσε η έκθεση με τίτλο «25 χρόνια από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Η πάλη για αποδέσμευση από τους σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ πιο επίκαιρη από ποτέ!» όπου αναδείχθηκε η πρωτοπόρα στάση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών την περίοδο των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας. Μία στάση που το ΚΚΕ κρατάει και σήμερα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας σε δύο πολέμους, με το σταμάτημα τρένων που μετέφεραν οπλισμό στο πολεμικό μέτωπο της Ουκρανίας από τη βάση του ΝΑΤΟ στη διπλανή Αλεξανδρούπολη, από μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Ενώ στο χώρο υπήρχε έκθεση βιβλίου με εκδόσεις Σύγχρονης Εποχής.
Αυτό που ξεχώρισε στο χώρο ήταν και η Έκθεση εικαστικών έργων από τον Σύλλογο Καλλιτεχνών Ν. Ροδόπης «ΑΘΗΝΙΩΝ» μεταξύ των οποίων υπήρχε το νέο γλυπτό του Άρη Ασσαριωτάκη, αφιερωμένο στα θύματα του εγκλήματος των Τεμπών με όνομα «Η Θεά Μνήμη και οι 57 Πεταλούδες» όπου μικροί και μεγάλοι επισκέπτονταν κατά τη διάρκεια της βραδιάς.
Εννοείται πως από τον χώρο δεν έλειπε και το Μαθητικό Στέκι με παιχνίδια-κουίζ για τις Τριπλές Πανελλαδικές και το Εθνικό Απολυτήριο ως πρώτο αγωνιστικό ραντεβού της χρονιάς μαζί με τις αθλητικές δραστηριότητες. Το στέκι των μαθητών εμπλουτίστηκε με την ειδική γωνιά graffiti με θέμα τον πόλεμο, όπου οι μαθητές της πόλης χρησιμοποίησαν ως βήμα για να στείλουν με τον δικό τους τρόπο, την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό που σφαγιάζεται.
Οι μικροί φίλοι της ΚΝΕ είχαν της δική τους ξεχωριστή γωνιά με δημιουργικές δραστηριότητες και παιχνίδια, ενώ στον χώρο πραγματοποιήθηκαν μαθήματα και αγώνες σκάκι με την συμβολή του Σκακιστικού Ομίλου Κομοτηνής.
Επιπλέον στον χώρο υπήρχε ενημερωτικό περίπτερο του ΚΕΘΕΑ, όπου οι εργαζόμενοι ενημέρωσαν τους παρευρισκόμενους για τα προγράμματα απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης!
