Tην πικρία της εκφράζει μέσω μηνύματος της η Βούλα Ελευθεριάδου ,Υποψήφια Βουλευτής με τη Ν.Δ. στις τελευταίες εκλογές. Η κ.Ελευθεριάδου κάνει γνωστό το ενδιαφέρον της για τη θέση της διοίκησης του Νοσοκομείου Κομοτηνής και τη συμμετοχή της στα κοινά εξαιτίας της αγωνίας της για τη Ροδόπη.

Σκέφτηκα να μη μιλήσω,,
Αλλά όλα έχουν τα όριά τους, ειδικά όταν καλύπτεται η αλήθεια.
Η αλήθεια λοιπόν είναι, πως έκανα αίτηση για τη θέση της Διοικητού στο Νοσοκομείο Κομοτηνής, γιατί πραγματικά ήθελα να προσφέρω στον τόπο μου, με την κατάρτιση και την εμπειρία τόσων ετών στον χώρο.
Η αγωνία μου για τη Ροδόπη ήταν εξάλλου και ο λόγος που εξαρχής κατέβηκα στον πολιτικό στίβο και έθεσα υποψηφιότητα με το κόμμα της ΝΔ,,όχι για να κερδίσω βαλάντια, αντιθέτως, έχασα πολλά, πάρα πολλά, γιατί η δράση μου έθιξε κατεστημένα, και εξαπολύθηκε ένας ανελέητος πόλεμος εναντίον μου.
Έβλεπα μια περιοχή να μαραζώνει για να εξυπηρετηθούν τα μικροσυμφέροντα του ενός και του άλλου και να πέφτει στη μιζέρια και την απαξίωση.
Δυστυχώς διαπίστωσα πως οι Ροδοπίτες δεν είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο στον τόπο τους.
Έφαγα τόνους λάσπης, τόσο σε προσωπικό όσο και σε οικογενειακό επίπεδο, ακόμα και τώρα, που έχω αποτραβηχτεί στο ιατρείο μου και προσπαθώ να στηρίξω τη μητέρα μου, η οποία αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας δε σταματούν.
Ευχαριστώ όλους όσους πίστεψαν σε μένα, σ όσους πίστεψαν πως μπορεί πραγματικά να γίνει μια ουσιαστική αλλαγή σ αυτόν τον τόπο, μακρυά από μικροπολιτικές, άνευ περιεχομένου συνθήματα, κινήσεις του θεαθήναι και απουσίες.
Θα συνεχίσω να λειτουργώ και να προσφέρω σ αυτό τον τόπο από όποιο μετερίζι επιλέξω, πέραν του ιατρείου, θα συνεχίσω να στέκομαι αρωγός όπου είναι εφικτό, γιατί η κοινωνία μας υποφέρει, δεν άλλαξαν πολλά, και η ανάγκες του κόσμου συνεχείς.
Τα γράφω αυτά κοιτώντας σας στα μάτια, γιατί ποτέ δεν σας είπα ψέμματα, γιατί πάντα έστεκα μπροστά σας με ειλικρίνεια και παρρησία, δίχως εξαρτήσεις και συμβιβασμούς.