Στον χώρο όπου σήμερα ευρίσκεται ο παλαιός ναός της Αγίας Μαρίνης, υπήρχε το τσιφλίκι ενός πλουσίου Οθωμανού Αγά και σε όλο τον προαύλιο χώρο πέριξ της σημερινής παλαιάς Εκκλησίας υπήρχαν τα διάφορα πλίθινα κτίσματα (οικίες, αχυρώνες, αποθήκες κ.ά.) του τσιφλικά Αγά, ο οποίος σημειωτέον είχε και μία κωφάλαλη θυγατέρα. Σε αυτόν λοιπόν τον οθωμανό τσιφλικά ανεφανίσθη τρεις φορές κατ’ όναρ (στο όνειρό του) η μορφή της Αγίας Μαρίνης και του υπέδειξε το σημείο όπου έπρεπε να κάνει ανασκαφή για να ανεύρει την θαυματουργή και από πολλών ετών ενταφιασμένη εικόνα της, η οποία ετάφη ή εκρύβη πιθανότατα από Χριστιανούς οι οποίοι ζούσαν στην συγκεκριμένη περιοχή στο χρονοβάθος των ετών.
Ο τσιφλικάς Αγάς καίτοι μουσουλμάνος επίστευσε στο όραμα και διέταξε τους υπηρέτες του να ανασκάψουν το έδαφος και μάλιστα στο σημείο ακριβώς που του είχε υποδείξει η Αγία Μαρίνα στον ύπνο του. Με βία οι υπηρέτες άρχισαν να ανασκάπτουν το έδαφος, όταν όμως οι αξίνες πλησίαζαν στην επιφάνεια της ιεράς εικόνος και ο κίνδυνος να διαλυθεί η εικόνα ήταν άμεσος, τότε λοιπόν και κατά την υστάτη κρίσιμη στιγμή το θαύμα έγινε και προκειμένου να προστατευθεί η ιερά εικών από τις αξίνες, ομίλησε – κραύγασε δυνατά – η μέχρι πρότινος κωφάλαλη θυγατέρα του τσιφλικά οθωμανού Αγά, η οποία πρόσταξε τους υπηρέτες να αφήσουν τις αξίνες και να ανασκάψουν το χώμα με τα χέρια τους, αφού κάτω από το χώμα και σε απόσταση ολίγων εκατοστών ευρίσκετο η ιερά εικόνα. Έκθαμβος και συγκινημένος ο Αγάς μόλις είδε την ιερά εικόνα, την παρέλαβε, την προσκύνησε και ευχαρίστησε την Αγία Μαρίνα για την θεραπεία της κωφάλαλης θυγατρός του. Από την στιγμή εκείνη εφύλαξε την ιερά εικόνα σε πλίθινο κτίσμα, το οποίο ευρίσκετο στο σημείο όπου σήμερα υπάρχει το μικρό προσκυνητάριο, παραπλεύρως του παλαιού πρώτου ιερού ναού.
Όταν τελείωσε η οθωμανοκρατία στον τόπο μας και το έτος 1923 έγινε η αναγκαστική ανταλλαγή πληθυσμών, ο Οθωμανός Αγάς εγκατέλειψε το τσιφλίκι του και οι Χριστιανοί πρόσφυγες εγκατεστάθησαν νοτιοδυτικά της σημερινής Αγίας Μαρίνας, όπου υπήρχαν έλη και πέθαιναν καθημερινά από ελονοσία. Τότε και πάλι η Αγία Μαρίνα έκαμε το θαύμα της και ενεφανίσθη αρκετές φορές σε ένα δωδεκάχρονο κοριτσάκι, το οποίο υπεδείκνυε στους γονείς του και στους άλλους πρόσφυγες ένα φως που έβλεπε εντός μιάς αχυρώνας, η οποία ήταν κτίσμα παλαιό του τσιφλικιού. Αρχικώς οι μεγαλύτεροι δεν έδωσαν σημασία, αλλά όταν το κοριτσάκι επέμενε, απεφάσισαν να ερευνήσουν τα λεγόμενα του παιδιού. Μετέβησαν στο έρημο πια τσιφλίκι και το κοριτσάκι τους υπέδειξε τον αχυρώνα όπου έβλεπε το φως. Οι μεγαλύτεροι τελικώς ανεύρον την ιερά εικόνα μέσα στα άχυρα και την εφύλαξαν. Η Αγία Μαρίνα στην συνέχεια ενεφανίσθη σε αρκετούς κατοίκους και τους πρόσταξε να κατασκευάσουν ένα μικρό προσκυνητάριο και να την τοποθετήσουν στο σημείο όπου ευρέθη, στον χώρο δηλαδή που σήμερα ευρίσκεται το νεοαναγερθέν μικρό προσκυνητάριο, πλησίον του παλαιού πρώτου ναού. Τους δε κατοίκους προέτρεψε να φύγουν από την περιοχή όπου είχαν εγκατασταθεί και πέθαιναν από ελονοσία και να ιδρύσουν το χωριό τους ανατολικότερα, στο σημείο δηλαδή όπου σήμερα ευρίσκεται το χωριό του Ιμέρου.
Τα πάντα έγιναν σύμφωνα με το θέλημα και τις υποδείξεις της Αγίας και το πλίθινο πρώτο μικρό προσκυνητάριο κατεσκευάσθη στο σημείο όπου ευρέθη η θαυματουργός εικών και εσώζετο ως κτίσμα μέχρι και το έτος 1958, οπότε, όπως προαναφέραμε, ο αείμνηστος Μητροπολίτης Μαρωνείας Τιμόθεος ανήγειρε τον πρώτο ναό επ’ ονόματι της Αγίας Μαρίνης και το μικρό πλίθινο προσκυνητάριο που ευρίσκετο παράπλευρά του αντικατεστάθη πριν από κάποια έτη από το σημερινό μικρό προσκυνητάριο, το οποίο ανηγέρθη στο ίδιο ακριβώς σημείο για να θυμίζει και να υπομνηματίζει στους επιγενομένους τον τόπο της ευρέσεως της θαυματουργού εικόνος.
