EΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗ: Ο αθλητισμός είναι η οικογένεια που αποδέχεται όλους όπως είναι φτιαγμένοι και τους στηρίζει ώστε να αναδείξουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Το απολύτως πετυχημένο 31ο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης με την παρουσία και τη βράβευση των καταξιωμένων αθλητών/προπονητών καλαθοσφαίρισης προβάλλει τα αθλητικά ιδεώδη και τις συναρπαστικές στιγμές που ζήσαμε, αλλά και το κοινωνικό πρόσωπο του αθλητισμού.
Γι’ αυτόν τον λόγο ήταν ιδιαίτερη στιγμή η απονομή του Βραβείου ‘Νίκος Σαμαράς’ στην Άδα Σταματάτου, πρόεδρο και ιδρύτρια της ΑΜΚΕ «Race for Autism Gr.», μέσω της οποίας επιδιώκει την πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τις ανάγκες των αυτιστικών ατόμων και των οικογενειών τους, καθώς και την ισότιμη συμμετοχή των ανθρώπων με νευροδιαφορετικότητα σε όλα τα αθλητικά δρώμενα της χώρας. Ως αθλήτρια αγωνίζεται με τα ’’χρώματα’’ του αυτισμού, λειτουργώντας ως κινητήριος μοχλός ενεργοποίησης και ενημέρωσης του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου σε αυτό το ευαίσθητο κοινωνικό θέμα, προκαλώντας έντονη συγκίνηση με τα λόγια της:
«…Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω γιατί βρίσκομαι μαζί σας. Από πολύ μικρή ηλικία μέσω του κλασικού μπαλέτου έμαθα να χρησιμοποιώ το σώμα μου ως εργαλείο έκφρασης. Όταν απέκτησα οικογένεια κλήθηκα να αντιμετωπίσω μια βαριά και ισόβια ασθένεια στον πρωτότοκο γιο μου. Η άσκηση ήταν η μόνη λύση για να επιβιώσω. Η άσκηση ήταν η μόνη έξοδος από την θλίψη. Είχα ανακαλύψει την πιο φθηνή ψυχοθεραπεία. Ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Όταν ο γιος μου έγινε 18 έτρεξα στον πρώτο μαραθώνιο με τη μπλούζα του αυτισμού. Αργότερα σε μαραθώνιο στη Νέα Υόρκη, είδα μια εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Έναν άνθρωπο να κάνει χημειοθεραπεία και να τρέχει μαζί με τον επίσης δρομέα γιο του. Από εκείνη τη μέρα σταμάτησα να σκέφτομαι μόνο το δικό μου πρόβλημα και ξεκίνησα να δίνω και εγώ συνοδεία, σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη για συνοδό. Μέσω της άσκησης μετέφερα τη χαρά, αλλά σε κάποιον άλλον. Όταν ξεκινήσαμε κολυμβητήριο με τον γιο μου, γυρνούσαμε σπίτι χαρούμενοι και οι δύο. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ζήσω αυτές τις στιγμές. Πάντα αισθανόμουν μειονεκτικά απέναντι στις υπόλοιπες μάνες. Ο αθλητισμός μας έχει σώσει σαν οικογένεια. Όταν ο Γιάννης κολυμπάει στη διαδρομή με το δικό του ξεχωριστό στιλ, περνάει ένα μήνυμα στα παιδιά με το ίδιο πρόβλημα. Μπορεί να σκεφτόμαστε διαφορετικά, αλλά μας ενώνει η ίδια αγάπη. Η αγάπη της άθλησης. Ο αθλητισμός φτιάχνει τη σωστή κοινωνία και σε κάνει να σκεφτείς πέρα από τον εαυτό σου».
Για όλα αυτά μίλησε η Άδα με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη σε ένα podcast εγκαινιάζοντας ένα νέο θεσμό: τις “Συναντήσεις και συζητήσεις με προσωπικές διαδρομές” στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας για την αναπηρία.
Η Αδα βρίσκεται επίσης πίσω από την πρωτοβουλία της ημέρας DUODay, που πραγματοποιήθηκε στις 18 Νοεμβρίου: είναι η ημέρα που σηματοδοτεί την αρχή μιας εβδομάδας όπου ιδιωτικές εταιρείες και δημόσιοι φορείς ανοίγουν τις πόρτες τους για άτομα με νοητικές ή/και συναισθηματικές αναπηρίες. Την ημέρα αυτή, ένας υπάλληλος και ένα άτομο με αναπηρία σχηματίζουν ένα ντουέτο (DUO), όπου το ΑμεΑ συμμετέχει ενεργά όσο το δυνατόν περισσότερο στις συνήθεις εργασίες των εργαζομένων. Για πρώτη φορά πιλοτικά φέτος δοκιμάστηκε σαν ιδέα από τον πρωθυπουργό και την υφυπουργό Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου, οπότε για μια ολόκληρη ημέρα συμπεριέλαβαν δύο άτομα με νοητική υστέρηση 22 και 26 ετών στο καθημερινό πρόγραμμά τους.
Ο αυτισμός δεν είναι μεταδοτικός, η συμπεριφορά μας όμως είναι. Θα πρέπει να αρθούν οι προκαταλήψεις και να γίνουμε πιο ανεκτικοί απέναντι στη διαφορετικότητα, να πάψουμε να βάζουμε ταμπέλες. Παράλληλα, θα πρέπει να γίνουν περισσότερα βήματα προς την κατεύθυνση της ένταξης και πλήρους ενσωμάτωσης στην κοινωνία εκείνων των ατόμων που ανήκουν στο φάσμα.
Τα παιδιά που ανήκουν στο αυτιστικό φάσμα αντιμετωπίζουν δυσκολίες επικοινωνίας με τον κοινωνικό τους περίγυρο. Σήμερα, ένα στα 50 άτομα διαγιγνώσκονται με αυτισμό, καθιστώντας τη συγκεκριμένη διαταραχή πιο κοινή από το συνολικό ποσοστό περιστατικών παιδικού καρκίνου ή διαβήτη. Ο αυτισμός εμφανίζεται σε όλες τις φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες, ενώ είναι τέσσερις φορές πιο πιθανό να εμφανιστεί σε αγόρια απ’ ό,τι κορίτσια.
Η αναπηρία είναι μια κατάσταση και είναι χρέος της πολιτείας να ενσωματώσει τους ανάπηρους στην κοινωνία. Να κάνει την καθημερινότητά τους εύκολη, ώστε η ζωή τους να είναι ίση με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Κάθε άτομο να είναι σεβαστό, αυτή είναι η αξία που αποτελεί το όνειρο για τη συμπεριληπτική κοινωνία του μέλλοντος. Δεν υπάρχει κοινωνική Ελλάδα χωρίς πολιτικές για τους συμπολίτες μας με αναπηρία, γι’ αυτό το πρόγραμμά μας περιλαμβάνει σειρά μέτρων για τη μείωση των ανισοτήτων και για τη βελτίωση της καθημερινότητάς τους.
